خبرگزاری ورزش والیبال

اهمیت ورزش ناشی از چیست؟هرچند ورزش و فعالیت های بدنی سلامتی و

افزایش قوای جسمی ورزشکار را به دنبال دارد اما باید گفت که کارکرد اصلی ورزش در

جامعه بروز می کند و در واقع ورزش رسالت اجتماعی دارد.ورزش برای جوانان فرصتی است

برای حضور در کنار هم و تمرین مهارت های مهم اجتماعی، در فضای ورزش است که فرد می

تواند مهارت هایی چون نقش پذیری، احساس مسئولیت، سازگاری، تقسیم وظایف، قانون

مداری و... را تجربه و تمرین کند.ما به ورزش به عنوان عاملی برای ایجاد صفات

ممتاز، روحیه فداکاری، پشتکار، مقاومت و خود انضباطی نگاه می کنیم. به باور

اندیشمندان حوزه فلسفه ورزش مهم ترین و اساسی ترین هدف و نتیجه ورزش تهذیب اخلاق و

توسعه اخلاقیات در جامعه است. ورزش فضایی را محیا می کند که اخلاق و منش ورزشی در

خلق و خوی افراد نهادینه شود.ورزش را غالبا در حوزه "تربیت بدنی"

بازشناسی می کنند. تربیت بدنی یعنی (تربیت از طریق بدن، و نهادینه کردن صفات

اخلاقی در شخصیت افراد از طریق فعالیت های جسمانی). به طور مثال وقتی ورزشکاران در

زمین ورزش به هم احترام می گذارند امید است که این آموخته ها و احساسات از این

حوزه به سایر قلمرو ها منتقل شود. فوتبالیستی که در مقابل دروازه خالی حریف با

احترام به سوت داور بازی را متوقف می کند، مشت زنی که با ضربه خطای حریف در اوج

هیجان و تقابل و برخورد خود را کنترل کرده و از قوانین سرکشی نمی کند، اسکیت بازی

که در مسابقه حذفی در اوج هیجان به رای داوران احترام می گذارد و از پیست خارج می

شود یقینا در ادامه زندگی به یک چراغ قرمز در یک چهار راه خلوت بیشتر احترام خواهد

گذاشت و در واقع این ها اثرات ورزش در اصلاح اخلاق و قانون مداری و احترام است.

روشن است که تمام هزینه ها و توجهات جامعه، خانواده و ارگان ها به ورزش تنها یک

هدف را دنبال می کند و آن چیزی نیست جز (اصلاح رفتار و اشاعه اخلاقیات)

بی اخلاقی چیست؟

هنگامی که یک حرکت نا مناسب یا غیر اخلاقی از یک ورزشکار سر می زند، غالبا خود

فرد از نادرست و غلط بودن رفتار خود بی اطلاع است و این رفتار غلط ناشی از نا

آگاهی است.به طور کلی مشکلات اخلاقی در حوزه ورزش شامل موارد زیر است که آگاهی و

جلوگیری از آن ها لازم و ضروری است: دوپینگ، خشونت، فریب در ورزش، رشوه خواری،

بازی ناجوانمردانه، شکستن قوانین، نژاد پرستی، تبعیض های جنسیتی و مسايل زیست

محیطی....برخی از این مشکلات از بعد تحلیلی دارای ارتباط مستقیم با مادیات، پول و

به طور کلی بخش تجاری ورزش است که به تجارت گرایی شهرت یافته است. برای جلوگیری از

این موارد شفافیت مالی و تبیین قوانین کارآمد در این حوزه ضروری است. مشکلات و

موارد تخلف در این حوزه بیشتر مربوط به حوزه مدیریت ورزش است لذا مدیران ورزشی می

بایست در خصوص مسائل مالی اخلاقیات و مناسبات رفتاری را به طور کامل لحاظ کنند.

چه باید کرد؟

هر ورزشکار، قهرمان، مربی و مدیر ورزشی باید آگاه باشد که تمام تلاش ها و کوشش

ها در ورزش اهداف اجتماعی و فرهنگی را دنبال می کند و دلیل و بهانه تمام این تلاش

ها توسعه اخلاق است. قهرمانی، پیروزی و برد تا جایی ارزشمند است که هدف اصلی ورزش

یعنی « اغنای فرهنگی جامعه » را دنبال کند.بدانید که قهرمان شدن و بر سکوها ورزشی

تکیه زدن به تنهایی هدف نیست بلکه وسیله ایست برای رسیدن به آرمان های اخلاقی

اجتماع.حال که ورزش را به عنوان یکی از کارآمد ترین ابزار های جامعه در اصلاح

فرهنگ و رفتار شناختیم باید از جایگاه و وظایف خود در این بخش به عنوان ورزشکار،

مربی، سرپرست و مدیر آگاه باشیم. در این قسمت از اجتماع که رسالت فرهنگی به دوش

دارد شما به عنوان اشخاص مطرح و صاحب منسب در واقع پرچم داران و طلایه داران

فرهنگی و اخلاقی شناخته می شوید. ورزش عرصه ایست که نگاه ها به آن دوخته شده است و

همه رفتار ها وعملکرد های شما زیر ذره بین نگاه انسان های جامعه است.هرگونه رفتار

ناشایست و نابجا اثرات مخربی بر جایگاه شما و حتی فرهنگ جامعه دارد. ورزشکار بی

اخلاق محبوبیت و مقبولیت خود را از دست می دهد و به تدریج از صحنه ورزش محو می

شود.به عنوان یک مربی و یا ورزشکار باید بدانید که هرچه موفقیت بیشتری کسب می کنید

انتظارات و توقعات جامعه و مردم از شما بیشتر می شود و کودکان و نو جوانان بیشتری

از شما الگو می گیرند و می توان گفت:(یک قهرمان واقعی معلم اخلاق است)

انتظارات اخلاقی از ورزشکاران:

احترام به مربی، هم تیمی، داور، حریف، تماشاچیان و پیشکسوتان، تواضع و خشوع،

انتقال آموزه های اخلاقی به تازه کار ها، رعایت ادب و شئونات فرهنگی و شرعی، کنترل

خشم و پرهیز از خشونت، احترام به قوانین بازی، پوشش مناسب متناسب با هنجار های

اجتماعی، دوری از دوپینگ و بازی ناجوانمردانه، رعایت مسائل محیط زیست و ....

انتظارات اخلاقی از مربیان :

احترام متقابل به ورزشکاران، آموزش پیگیر و مداوم اخلاق، پایبندی به ارزش ها،

عدالت رفتاری، توجه به جوان تر ها، احترام به شاگردان و تماشاچیان و پیشکسوتان،

عفو و گذشت، مبارزه با دوپینگ، جلوگیری از خشونت، پرهیز از نتیجه گرایی صرف، رفتار

صحیح مالی.

انتظارات از مدیران ورزشی:

خواسته های معقول و اخلاقی، حل بحران های مقطعی، انصاف در رفتار، احترام به

ورزشکاران و مربی، انتقاد پذیری، ایجاد جو خدمت، حمایت های روانی، اعتماد به

جوانان، پیش دستی در امور خیر، تعیین آرمان های اخلاقی در تیم، وضوح و شفافیت مالی

ومبارزه با رشوه خواری و تجارت گرایی منفی...

انتظارات اخلاقی از پیشکسوتان :

در مورد پیشکوتان عزیز باید گفت که هر چند که دوره قهرمانی و حرفه ای ایشان به

اتمام رسیده اما همچنان رسالت های اجتماعی و اخلاقی ناشی از ورزش را به دوش می

کشند. مهم ترین وظایف پیش کسوتان در ورزش آموزش جوان تر ها ، انتقال آموزه های

اخلاقی، میانجی گری در مشکلات و بحران ها، حمایت و کمک های روانی و ...است.

وظایف نهاد های ورزشی در حوزه اخلاق :

نهاد های ورزشی همچون تیم ها، هیات ها و فدراسیون ها بار سنگینی را در حوزه

اخلاق به دوش می کشند. مهم ترین وظیفه و مسئولیت ایشان در این حوزه ارائه آموزش

های لازم است. این نهاد ها می بایست با تشکیل کمیته ها و کمیسیون های اخلاقی به

تشویق و پشتیبانی از رواج دادن اخلاق در ورزش و آموزش جوانان از طریق ورزش که تلاش

شود که روح بازی جوانمردانه در ورزش رواج یابد و خشونت ممنوع شود و با هرگونه

استفاده سیاسی و تجاری از ورزش و ورزشکار مقابله کند.

www.iranskating.ir