|
بخش نخست / عوامل موثر بر کارائی در والیبال تعداد بازدید : 1102
|
|||
adelkhoje 
  |
بخش نخست / عوامل موثر بر کارائی در والیبال بسم الله الرحمان الرحیم
مقدمه - محبوبیت والیبال بصورت جهشی در چند دهه اخیر افزایش یافته است و این بازی همچنان نیرویی قوی در سطح حرفه ای ،دانشگاه و مدرسه بوجود می آورد.والیبال تا مدت ها بیشتر یک تفریح به حساب می آمد نه ورزش اما جازبه این بازی در ایالات متحده بعد از آن که تیم مردان مدال های طلا را در 1984 و 1998 بدست آورد یا شاید جای دوری نرویم در همین ایران خودمان پس از کسب موفقیت های پی در پی تیم ملی کشورمان در رقابت ها مختلف آسیایی و جهانی شاهد محبوبیت روز افزون این ورزش جذاب و زیبا بودیم.این ورزش از آن زمان تا به حال جایگاه خود را در چهارجوب ورزش ها مطرح جهان بدست آورده است.  قدرت و روحیه ورزشکاری مطلق جهش این ورزش از سال 1964 سریعتر شده است یعنی از زمانی که به عنوان یکی از ورزش های المپیک مطرح شد.در این روز ها ورزشکاران به ندرت به طرف زمین خیز بر می داشتند و استراتژی بازی شامل فقط چند تا از ترکیب های ظریف پاسور ها و توپ زن هایی که در بازی امروز بکار می رود می شد. امروزه هر رالی فقط 10 تا 15 ثانیه به طول می انجامد . قوانین هم تغییر کرده اند. بازیکن ها اجازه دارند که بالای تور سد درست کنند و آنرا پوشش بدهند و تآکید بیشتری بر روی جنبه عمودی بازی داشته باشند.این تغییرات در نیاز بوجود آمده به افزایش تعیین موقعیت در میان بازیکنان سهیم بوده اند،در واقع اغلب به نظر می آید که تعیین موقعیت عامل تعیین کننده و اصلی می باشد. 
تیم دانشگاه UCLA در رقابت ها NCAA در سال 1996 ،دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس که قدرت همیشگی بود با تیمی قوی از هاوایی مواجه شد که مصمم بود دومین مقام ملی پشت سر هم در مسابقات قهرمانی مردان ncaa در پاولی پاویلیون را از Bruin ها (تیم خرس ها) بگیرد و نصیب خود سازد. هاوایی با رهبری توپ زدن خارج خود یووال کتز که 47 توپ را به زمین نشاند و نهایتا به عنوان بارارزش ترین بازیکن این دوره از مسابقات انتخاب شد برتری دو به یکی در بازی ها و برتری نه به هفت در پنجمین دیدار که دیدار تعیین کننده بود در پاولی بدست آورد. با این وجو کتز در بقیه بازی کارایی کمتری داشت،درحالی که \"پلی هنهیپالی\" خستگی ای را که در خلال مسابقۀ 3 ساعت و 10 دقیقه ای بوجود آمده بود بهم زده و بازیهای تعیین کننده تری انجام داد.نیلیپاتی دو بار کتز را در آن بازی تعیین کننده با ثبت 6 پوئن مثب گرفت و تیم خرس ها را با برترری 15 به 12 و شانزدهمین مقام در رقابت ها قهرمانی مردان آمریکا رساند.
تیم خرس ها مایک ویلتون مربی اهل هاوائی تیم، بعد از بازی اظهار داشت: \"به نظر می آمد ما در اواخر این بازی ای عملکردی که باید از خود نشان می دادیم انجام ندادیم\". نکتۀ آخر،تفاوت و موقعیت استثنایی بازیکنان دانشگاه کالیفرنیا بود که خود را به تمرینات سخت در تمامی طول فصل و بعد و قبل از آن عادت داده بودند.صِرفِ فراخواندن بازیکنان تاپ کشور باعث موفقیت نمی شود.مسابقات قهرمانی کشوری تیم بروین ها تحت نظر آل اسکیتز (مربی) گواهی بر اهمیتِ تعیین موقعیت تیم بیشتر از هر چیز دیگر می باشد.در طول سال ها بازیکنان دانشگاه کالیفرنیا بتدریج تشخیص داده اند که هرچقدر یک مسابقه بیشتر به طول انجامد،شانس بردن آن ها بیشتر است.
چرا؟چون در حالت آن ها در بهترین و عالی ترین فرم برای بازی کردن والیبال قرار می گیرند. امروزه،بازیکن ها باید بتوانند حرکت کنند،بپرند و با قدرت و سرعت تاپ بخورند،بدون توجه به قد ،قامت و محلشان در بازی.بازیکنان سطح بالا سریعتر،قوی تر و در وضعیت فیزیکی بهتری نسبت به نسل های قبل از خود هستند. البته نه به خاطر تکامل نژاد انسال بلکه به خاطر اینکه از رهبری های دیگر ورزشکاران سطح بالا با تمریناتی در تمام طول سال پیروی کرده و تکنیک هایی را یاد گرفته اند که نیرو،قدرت و تناسب خاص این ورزش را در آن ها افزایش می دهد. امروزه ورزشکاران برای آنکه بازیکنان والیبال سطح بالایی باشند،نه تنها باید در وضعیت عالی از نظر فیزیکی باشند،بلکه باید در فِرم والیبال باشند،حالا فرم والیبال چیست ؟ بازیکنانی که توانایی پرش عمودی با اندازۀ 84 سانت دارند و می توانند کیلومتر ها بدون خستگی بدوند لزوما یک والیبالیست خوب نیستند !،درست همانطور که تمرین برای دوی ماراتون لزوما عملکرد یک دونده را در دوی سرعت بهتر نمی کند. والیبالیست ها باید بتوانند تا همان ارتفاع مشابه تا تقریبا پایان یک مسابقه طولانی و طاقت فرسا همانند شروع بازی پرش کنند.باید انرژی کافی را برای انجام حرکات خارق العاده فیزیکی را در عین حفظ سطح نیرو،قدرت و چالاکی خود را داشته باشند.علاوه بر این،بازیکنان باید خود را طوری عادت دهند که بتوانند با جراحت های متداول در والیبال و از همه مهمتر ،آنچه مشهور به زانوی پرش کار می باشد- که بر روی همه بازیکنان تا حدی اثر می گذارد،دست و پنجه نرم کنند.  چگونه می توانیم تعیین کنیم که کدام انواع نیرو،توان،قدرت ارتجاع پذیری و چالاکی برای والیبال مناسب هستند و بهترین راه برای عادت دادن خود به موقعیت والیبال چیست ؟! اول از همه باید نیاز های فیزیولوژیکی (جسمی) و بیومکانیکی (زیستی –مکانیکی) والیبالیست ها را درک کنیم. ادامه دارد.... گرداورنده : عادل خدر خوجه کپی رایت : وب سایت خبرگزاری ورزش والیبال منابع در پایان بخش ارائه خواهد شد... |
||
| جمعه 01 اسفند 1393 - 14:12 |
|
||
تشکر شده:
|
6 کاربر از adelkhoje به خاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند:
|
adelkhoje
|
پاسخ 1 : بخش نخست / عوام موثر بر روی کارآیی در والیبال  سین جین اسمیت پادشاه والیبال ساحلی کارچ کرالی و سین جین اسمیت ( اسطوره های والیبال ساحلی آمریکا) کارچ کرالی و سین جین اسمیت به ترتیب مقام اول و دوم را در مسابقات والیبال ساحلی و فردی بدست آوردند.هنگامی که اسمیت یک کاپیتان ارشد در تیم یوسی اِل اِی بود،کرالی بازیکنی جدید به حساب می آمد،اسمیت یک رهبر عالی برای تیم بود که بلافاصله متوجه پتانسیل و توانایی با القوه کرالی شده و او را با خود برای تمرینات تیمی و تمرینات مربوط به قدرت بدنی همراه کرد. در آن روز ها برای هر رالی امتیاز نمی دادند و مسابقات دارایِ 5 بازی ممکن بود تا سه نیم ساعت به طول می کشید.تیم یوسی اِل اِی معمولا در وضعیت جسمی بهتری نسبت به حریفانشان داشت و این را باید مدیون یک برنامه پرورش سخت روزانه دانست که شامل 300 بار شنا و 300 با نشستن و بلند شدن (بشین و پاشو) همراه با دوهای سرعت،خیز ها ،کار با توپ و برش قبل از شروع تمرینات در زمین والیبال می شد.  کراچ کرالی کرالی و اسمیت هر روز درهر تمرینی باهم رقابت می کردند. آن ها این رقابت را انجام می دادند تا ببینند چه کسی می تواند قبل از دیگری 300 تا شنا و 300 تا بشین و پاشو را به اتمام رساند،چه کسی می تواند با سرعت بیشتری بدود و تا ارتفاع بالاتری بپرد. بازی های طاقت فرسای آن ها خارق العاده بود ان هم به خاطر سرعت اسپک هایشان و عکس العمل های دفاعی عالی آن ها،هنگامی که میامدند تا تمرین کنند،فقط و فقط بر روی والیبال تمرکز می کردند.تعجبی نداشت که هردو بازیکن الان در یوس اِل اِی مشهورند و شماره پیراهن هایشان آن ها برای همیشه محفوظ مانده است.در ماه ژئون 2002 ،کرالی در 41 سالگی به پیرترین والیبالیستی مبدل شد که در تورنمنت حرفه ای های اتحادیه والیبال برنده شده بودند و رکورد خود را برای پیروزی های شغلی بالاتر بورد.او صاحب سه مدال طلای المپیک (والیبال ساحلی) می باشد و یکی از اعضای سالن مشاهیر والیبال به حساب می آید.  سین جین اسمیت  سیستم های انرژی در هنگام طراحی هر برنامه تمرینی شایان اهمیت است که نیاز ورزشکار را به انرژی در نظر بگیریم.همۀ ورزش ها بر روی نوعی از سیستم انرژی تکیه دارند.برخی از ورزش ها در نیازهایی اساسی مشابه با مابقی شریکند در حالیکه برخی ورزش های دیگر کاملا با بقیه متفاوتند.برای درک نیاز به انرژی در یک والیبال یست ما باید سیستم های انرژی بدن و اینکه چگونه میتوان آن ها پرورش داد را درک کنیم.  تمرینات را می توان بدو بخش اروبیک و اِنِروبیک تقسیم کرد.اروبیک به معنای با اکسیژن و اِنِروبیک به معنای بدون اکسیژن می باشند. فعالیت هایی مانند دوی ماراتن و اسکی سراسری مدتی زیادی به طول می انجامند و خروجی قدرتی پایینی داند.این های مستلزم مصرف مقدار زیادی اکسیژن و گرفتن انرژی از منابع دارای اکسیژن هستند.در مقایسه با آن ها فعالیت هایی با مدتی کوتاه و خروجیِ قدرتیِ زیاد نیازمند اکسیژن کمتری بوده و بنابراین به منابع انرژی بدون اکسیژن دارند.والیبال در دسته دوم قرار می گیرد.  مسابقات طولانی هستند ولی بازی بازیکنان بی وقفه نیست به مانند دوی سرعت و... با وجود وقفه برای استراحت های زیاد موجود،بازی نیاز به اکسیژن کمتری نیست به ورزش های دیگر دارد.اما در هر حال خروجی قدرتی لازم در خلال 10 تا 15 ثانیه از هر رالی بی نهایت بالا است. خروجی قدرتی بالا توسط انرژی بدون اکسیژن فراهم می گردد.  توجه : 1.همه انواع متابولیسم تا حدی در این فعالیت ها دخیل هستند. 2. تنها سیستم های متابولیک اولیه یا تقریبا اولیه برای هرکدام از آن ها در جدول نشان داده شده است. سیستم فوسفاژن و سیستم اسید گلی کوجن- لاکتیک دو منبع انرژی بدون اکسیژن می باشند. سیستم فوسفاژن ترکیبِ تری فوستات اد نوسینِ پر انرژی (atp) را فراهم می آورد،که بصورت آماده در دسترس عضله قرار می گیرد.فعالیت هایی ک مستلزم خروجی قدرتی بالا هستند مانند پرش های سریع و انفجاری در والیبال به نحو بسیار سنگینی بر روی ATP تکیه دارند.سیستم اسید کلیکوژن،لاکتیک نیازمند عمل گلی کوسیز است یعنی تبدیل کلوگز به اسید لاکتیک می باشدفعالیت هایی که مستلزم انفجارهای چند گانه و پی در پی قدرت برای مدتی طویل می باشند برای انرژی بر روی تبدیل گلوکز تکیه می کنند. جدول 1-2 رابطه مابین سیستم های انرژی و طول مدت تمرین را نشان می دهد. در مرحله بعد نیاز داریم به مشخص کردن اینکه چگونه این سیستم های انرژی را پرورش بدهیم. ATP را که از مادۀ کرئاتین فسفات استفاده می کند می توان تنها از طریق دوره های تمریناتی که خروجی قدرت بالایی را می طلبد و در نتیجه ما حصل بیشتری را در محتوای فسفاژن عضلات تولید می کنند بدست آورد.حرکاتی مانند لیفت ها و چمباته زدن ها یا دولا شدن های المپیکی بهترین روش های رسیدن به این هدف می باشند و این حرکات بخش اعظم برنامه تناسب وزن را که به افزایش تدریجی نیرو و قدرت اختصاص دارد تشکیل می دهند.  در پرورش افراد دوهای سرعت کوتاه مدت و تمرینات چالاکی ای که در نسبت (( نسبت کار به استراحتِ )) صحیحی قرار می گیرند،بهترین ها برای پرورش سیستم های انرژی هستند.تعیین اینکه چگونه حجم،شدت و بارِ این تمرینات را در طول سال تجویز کنیم بخشی از ایجاد تدریجی یک برنامه پرورشی برای یک سال کامل است. پایان بخش نخست کتاب راهنمای کامل تمرینات آماده سازی بدن برای والیبال نوشته ال اسکیتز (سرمربی تیم دانشگاه UCLA)   |
||
| جمعه 01 اسفند 1393 - 14:26 |
|
|
تشکر شده:
|
6 کاربر از adelkhoje به خاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند: |
mahdokht
  |
پاسخ 2 : بخش نخست / عوامل موثر بر کارائی در والیبال خیلی مفید بود.ممنون  |
||
| جمعه 01 اسفند 1393 - 17:02 |
|
adelkhoje
|
پاسخ 3 : بخش نخست / عوامل موثر بر کارائی در والیبال برای درک قسمت دوم ( سیستم انرژی بدن ) این مطلب رو بخونید... مصرف انرژی در بدن و سیستم های انرژی مصرف انرژی در بدن انرژی آزاد شده در اثر شکسته شدن مواد غذایی مستقیماً برای سلول های عضلانی قابل استفاده نمی باشد، بلکه این نوع انرژی دارای ترکیب شیمیایی خاصی به نام آدنوزین تری فسفات است و مخفف آن ATP می باشد که در عضلات مورد استفاده قرار می گیرند.ATP در تمام سلول های عضلانی و کبد ذخیره می گردد و به هنگام احتیاج سلول عضلانی به انرژی، تجزیه می شود و انرژی ذخیره شده در آن آزاد شده صرف انقباض عضلانی می گردد. به بیان دیگر شکسته شدن ATP در واقع منبع فوری انرژی برای فرآیند انقباض تارهای عضلانی به حساب می آید.( فرآیند انقباض عضلانی عبارت است از در هم لغزیدن رشته های پروتئینی آکتین و میوزین در تارچه های عضلانی) ATP دارای سه گروه فسفات با انرژی بالا می باشد. در ضمن شکسته شدن ATP، یکی از پیوندهای فسفات از بقیه ملکول جدا می گردد و تقریباً ۸۰۰۰ کالری ( ۸ کیلو کالری ) انرژی آزاد شده و فسفات آزاد و آدنوزین دی فسفات ( ADP ) تشکیل می گردد. کراتین فسفات ( PC ) علاوه بر ATP، کراتین فسفات یا مخفف آن PC ماده شیمیایی مهم دیگری است که بخشی از انرژی ذخیره را تامین می کند. PC بطور مستقیم به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار نمی گیرد و در عوض برای ساخته شدن مجدد ATP از ADP مورد استفاده واقع می شود ( موقعی که PC شکسته می شود مقدار زیادی انرژی آزاد شده و کراتین و فسفات آزاد تشکیل می شود، این انرژی برای تولید مجدد ATP در دسترس قرار خواهد گرفت). سیستم های انرژی فعالیت های ورزشی با توجه به شدت فعالیت و مدت آن از طریق سه مسیر سوخت و سازی، نیازهای انرژیکی خود را تامین می کنند. روش تولید و ذخیره سازی ATP در هر سه سیستم یکسان است. این سیستم ها یا دستگاه های انرژی در دو دسته کلی بی هوازی و هوازی قرار می گیرند. ۱- دستگاه های انرژی بی هوازی(سیستم ATP-CP) بی هوازی به معنی بدون اکسیژن است در حالی که لفظ سوخت و ساز مستلزم حضور اکسیژن می باشد، لذا سوخت و ساز بی هوازی یا منابع بی هوازی ATP به دوباره سازی ATP از طریق واکنش های شیمیایی اطلاق می گردد که مستلزم حضور اکسیژن تنفسی نیست. به عبارت دیگر زمان کافی برای رسیدن اکسیژن تنفسی به سلول های عضلانی در برخی از فعالیت ها وجود ندارد و به همین دلیل سلول ناچار است از موجودی اکسیژن در اختیار استفاده کرده و ATP مورد نیاز انقباض عضلانی را دوباره سازی کند.  به زبان ساده تر: در ورزش هایی چون: پرتاب نیزه ، پرتاب دیسک ، دو ۱۰۰ متر و شیرجه یا فعالیت هایی که زمان اجرای آن بسیار کم است (حدود ۱۰ ثانیه) و با حداکثر شدت انجام می شوند انرژی مورد نیاز را از این سیستم تأمین می کنند. ATP و CP موجود در عضله به صورت ذخیره وجود دارند و به هنگام فعالیت انرژی مورد لزوم را تهیه می کنند. در این سیستم برای تأمین انرژی احتیاجی به حضور اکسیژن نیست. سؤال این است که با توجه به محدود بودن ذخیره اکسیژن موجود در عضلات و سلول ها، چه نوع فعالیت هایی می تواند به اتکاء دستگاه بی هوازی انجام شوند ؟ دو مسیر از سه مسیر ذکر شده در تأمین انرژی مورد نیاز فعالیت ها جزو دستگاه بی هوازی می باشند. این دو مسیر متابولیکی انرژی در بدن عبارتند از : ۱-سیستم فسفاژن ( به ATP و کراتین فسفات مجموعاً فسفاژ گفته می شود). ۲-سیستم اسید لاکتیک: این سیستم را گلیکولیز به معنی « تجزیه قند » نیز می گویند و دلیل آن نیز این است که این سیستم منحصراً از گلوکز برای دوباره سازی ATP استفاده می کند. ۱-سیستم فسفاژن مقدار ATP موجود در عضله حتی در یک ورزشکار تمرین کرده فقط برای حفظ حداکثر قدرت عضله به مدت ۵ تا ۶ ثانیه یعنی مثلاً برای یک دوی سریع ۵۰ تا ۶۰ متر کفایت می کند. به بیان ساده تر انرژی قابل دسترس فوری که از طریق تجزیه ATP در این سیستم بوجود می آید فقط می تواند پاسخگوی نیاز انرژی مورد مصرف تمرین های سریع با حداکثر شدت و زمان بسیار کم باشد. بنابراین تصور کنید در یک فعالیت شدید انرژی ذخیره شده که بصورت ATP در دسترس فوری عضلات می باشد به سرعت تخلیه می شود و ضروری است که ATP بطور مداوم جایگزین ATP مصرفی شود. لذا در این شرایط این کراتین فسفات است که به سرعت و به سهولت به ATP تبدیل می شود. به این ترتیب می توان گفت که غلظت atp در ازای مصرف کراتین فسفات در یک حد ثابت نگهداری می شود. بطور خلاصه نتیجه می گیریم که atp و Pc روی هم می توانند حداکثر انقباض عضلانی را برای حداکثر ۱۰ ثانیه یعنی فقط برای یک دوی سریع ۸۰ تا ۱۰۰ متری حفظ کنند. از جمله فعالیت هایی که انرژی مورد نیاز عضلانی خود را از این سیستم ( فسفاژن ) کسب می کنند می توان به پرتاب نیزه، پرتاب دیسک پرش طول، پرش ارتفاع، شیرجه، اسپک قدرتمند در والیبال، شیرجه یک دروازه بان و … اشاره نمود. توجه به چند نکته ضروری است : ۱- ذخیره PC در عضلات بیش از ذخیره ATP است. ۲- با شکسته شدن ۱ مول ( مقدار معینی از وزن یک ترکیب شیمیایی را مول می گویند) که بستگی به تعداد ملکول ها و نوع اتم های سازنده آن دارد ATP ، بین ۷ تا ۱۲ کیلو کالری انرژی قابل استفاده آزاد خواهد شد. ۳-تنها بین ۵۷۰ تا ۶۹۰ میلی مول فسفاژن در مجموع وزن عضلات بدن ذخیره گردیده است. این مقدار بین ۷/۵ تا ۹/۶ کیلو کالری انرژی ATP است که بسیار ناچیز می باشد. به همین دلیل این سیستم تنها پاسخگوی انرژی مورد نیاز فعالیت های شدید و با زمان بسیار کوتاه می باشد. ۴- بدون این سیستم ( دستگاه انرژی ) حرکات سریع و قدرتی انجام نمی گیرد. زیرا این شکل از فعالیت ها نیاز به ذخیره سریع انرژی ATP دارند.به بیان دیگر دستگاه فسفاژن نماینده سریع ترین و در دسترس ترین منبع ATP عضلانی است. ۲- سیستم اسید لاکتیک ( گلیکولیز بی هوازی) گلیکولیز بی هوازی به تجزیه گلیکوژن و یا گلوکز در غیاب اکسیژن اطلاق می شود، دستگاه بی هوازی دیگری که در آن ATP در عضلات دوباره سازی می شود به عنوان گلیکولیز بی هوازی خوانده می شود. در تأمین انرژی مورد نیاز این سیستم کربوهیدارت ( قند ساده ) بطور ناقص تجزیه شده و تولید انرژی و ترکیب دیگری به نام اسید لاکتیک می شود. به همین دلیل است که این دستگاه به نام اسید لاکتیک نیز معروف می باشد. به زبان ساده تر:در ورزش هایی که زمان اجرای آن ها بین ۱ تا ۳ دقیقه طول می کشد انرژی مورد نیازشان را از این طریق تأمین می کنند مثل دوهای ۴۰۰ و۸۰۰ متر و کشتی. هنگام اجرای این فعالیت ها اکسیژن به قدر کافی در عضله موجود نیست لذا گلوکز موجود در عضله به اسیدلاکتیک و ATP تبدیل می شود. در حقیقت در این سیستم گلوکز عامل اصلی تأمین کننده انرژی عضله است. لازم به یادآوری است که در بدن همه کربوهیدرات ها به قند ساده یعنی گلوکز که می تواند سریعاً به همین شکل مورد استفاده قرار گیرد تبدیل می گردد و یا در کبد و عضلات به صورت گلیکوژن جهت استفاده بعدی ذخیره می شود. اسید لاکتیک که یکی از تولیدات جانبی گلیکولیز بی هوازی تجزیه قند در سیستم بی هوازی می باشد وقتی به مقدار زیادی در عضلات و خون انباشته شود ، سبب خستگی عضلانی می گردد و این موضوع بعنوان یک عامل محدود کننده برای استفاده بیشتر از این سیستم جهت تامین انرژی عمل می کند. در اثنای تجزیه گلیکوژن، انرژی آزاد می شود و این انرژی جهت دوباره سازی ATP مورد استفاده قرار می گیرد. در مقایسه با دستگاه هوازی و در حضور اکسیژن، گلیکولیز بی هوازی تنها قادر به تولید چند مول ATP است. برای مثال هنگام گلیکولیز بی هوازی فقط ۳ مول ATP می تواند از تجزیه ۱ مول گلیکوژن بازسازی شود و دلیل آن هم همانگونه که ذکر شد این است که هنگام تمرینات ورزشی خسته کننده، عضلات و خون تحمل تجمع مقدار معینی اسید لاکتیک را تا قبل از آغاز خستگی دارند و بروز خستگی از بازسازی انرژی مصرف شده به سرعت جلوگیری می کند. با این شکل گلیکولیز بی هوازی، مانند دستگاه فسفاژن، هنگام تمرینات ورزشی برای ما کمال اهمیت را دارد. زیرا آن نیز مقدمتاً تولید و ذخیره ATP نسبتاً سریعی را تهیه می بیند. به عنوان مثال، تمرینات ورزشی که با حداکثر سرعت بین ۱ تا ۲ دقیقه ( حداکثر ) به طول می انجامد جهت تامین ATP بستگی شدید به دستگاه فسفاژن و گلیکولیز بی هوازی دارد. به طور خلاصه گلیکولیز بی هوازی : ۱-سبب تولید اسید لاکتیک شده که خستگی عضلانی را به همراه دارد. ۲-حضور اکسیژن را لازم ندارد. ۳-تنها کربوهیدارت ( قندها : شامل گلیکوژن و گلوکز ) را به عنوان سوخت مورد استفاده قرار می دهد. ۴-مقدار انرژی جهت بازسازی فقط چند مول ATP آزاد می کند. ۵-فعل و انفعالات این سیستم در سارکوپلاسم ( سیتوپلاسم سلول عضلانی ) سلول صورت می گیرد. ۳- دستگاه انرژی هوازی( سیستم هوازی ) هنگامی که اکسیژن به مقدار کافی در دسترس باشد متابولیسم هوازی انرژی مورد لزوم سلول های بدن را تامین می کند. در این سیستم در نتیجه تجزیه گلوکز و گلیکوژن، اسید لاکتیک تولید نمی شود بلکه این مولکول ها به درون قسمت دیگری از سلول به نام میتوکندری رفته و در آنجا فعل و انفعالات کامل شیمیایی صورت می گیرد. در نتیجه آن دی اکسید کربن، آب و ATP به مقدار زیاد تولید می شود. به بیان دیگر هنگامی که اکسیژن به میزان کافی در دسترس است و عضلات تحت فشار شدید نیستند هر مولکول گلوکز بطور کامل شکسته شده و دی اکسید کربن، آب و ۳۸ مولکول ATP تولید می شود. چنانچه متوجه شدیم عامل اصلی در این سیستم، اکسیژن است که مقاومت در مقابل تمرینات را امکانپذیر می سازد. یک مولکول گلوکز در این سیستم چندین برابر سیستم اسید لاکتیک ATP تولید می کند. درک این مطلب ما را کمک می کند تا بدانیم چرا یک دونده ماراتن یا یک کارگر می توانند در یک زمان طولانی و با سرعتی پایین تر از حداکثر و با حالت ثابت و یکنواخت به کار ادامه بدهند. خصوصیات سیستم های انرژی در بدن به طور خلاصه در جدول زیر نشان داده شده است.  منبع :http://www.elmevarzesh.com/energy-in-the-body-and-energy-system/ |
||
| جمعه 01 اسفند 1393 - 18:24 |
|
|
تشکر شده:
|
6 کاربر از adelkhoje به خاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند: |
برای ارسال پاسخ ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
حامیان
