خبرگزاری ورزش والیبال

تحلیل جالبی بود!

ممنون لینکلن جان ، عالی بود ... ( هم تاپیک شما ، و هم عملکرد ایران )

من امیر غفور رو بیشتر از شهرام دوست دارم آخه چرا امیر رو انقدر کم بازی میده

نقل قول از abbas-star

ممنون لینکلن جان ، عالی بود ... ( هم تاپیک شما ، و هم عملکرد ایران )

ناقابل بود

نقل قول از pooneh4409

من امیر غفور رو بیشتر از شهرام دوست دارم آخه چرا امیر رو انقدر کم بازی میده

منم میگم غفور بهتره ولی اگه محمودی توی هر بازی 4 سته بتونه 21 امتیاز بگیره بهتره که بازی کنه.هرکی بهتره بره تو زمین.

من بازی رو ندیدم ولی هنوزم  اینه که غفور بازم یه سروگردن بالاتر از محمودیه..! 

محمودی بازیکن خوب و خوش فکریه ولی تو لحظات حساس و سخت نمیتونه خوب عمل کنه و بیشتر سعی به رد کردن توپ داره ولی غفور راحتر با این مساله کنار میاد ..! ست چهارم بازی اول با ایتالیا تو لیگ جهانی پارسال که 32-30 ایران برد رو اگه یادتون باشه که غفور و زایتسف به تنهایی امتیاز میگرفتن..! ولی بازی روز بعدیش که 5 سته شد و محمودی تو ست پنجم بازی میکرد از امتیاز 10 به بعد افت کردو دو اشتباه بد داشت و بقیه توپارو هم فقد سعی در رد کردنش داشت..!

ولی در کل با لینکولن موافقم..! تو هر بازه زمانی ممکنه یکیشون سرحال تر و بهتر باشه با توجه به شرایط..! مهم موفقیت تیم ملیه..! غفور یا محمودی فرقی نمیکنن..!

ما باید از این مسئله که گزینه ی دوم ما تو پشت خط زن داره خوب کار میکنه خیلی خوشحال باشیم.همه توانایی های غفور رو میدونیم ولی اینکه محمودی داره عالی باز میکنه دست کواچ رو نیمکت پره و میتونه در صورت افت شهرام محمودی غفور رو به جاش بفرسته.روسیه تو لیگ جهانی 2013 به خاطر مصدومیت میخایلوف از نیکولای پاولوف استفاده کرد و میخواستن تا زمانی که میخایلوف اماده بشه به پاولوف بازی بدن ولی زمانی که دیدن پاولوف بدون نقص کار میکنه ترکیب تیم رو دست نزدن.در واقع روسیه به جز پاولوف یه پشت خط زن آماده هم روی نیمکت داشت.تیمی موفقه که فاصله بازیکن های نیمکت و اصلیش خیلی نباشه.تو تیم ایران به جز موسوی که تقریبا تو دفاع روی تور بی رقیبه میتونیم واسه همه جایگزین نام ببریم و این خیلی خوبه.در واقع ما 12 تا بازیکن در یک سطح داریم نه 6 تا اصلی و 6 تا ذخیره فقط برای پر کردن نیمکت.مشکل خیلی از تیم ها(بلغارستان-صربستان-لهستان-ایتالیا)اینه که بیش از حد به یک یا دو بازیکن وابسته هستن و کافیه یه تیم بتونه زایتسف و بیرارلی تو ایتالیا-آتاناسوویچ و پودروشکانین تو صربستان-کورک و بارتمن لهستان-سوکولوف و آلکسیف بلغار رو مهار کنه.برزیل تو این مورد سرآمد تیم های جهانه.تو نیمه نهایی لیگ جهانی کاری کرد که کامیلو پلاسی چندین بار سوکولوف رو با میلوشف و جورجی براتوف رو با دیمیتروف(پاسور دوم)عوض کرد.دریافت کننده هام که مدام در حال تعویض بودن.کاملا مشهود بود که رزنده داره رو نقاط قوت بلغار کار میکنه و اونا رو خنثی میکنه و آخرش کار به جایی رسید که بازیکن های بلغار از نظر ذهنی بریدن و فقط میخواستن توپ بزنن تا بازی تموم شه.

به نظر من غفور و محمودی هر دوشون بازیکنای خوب و خوش فکری هستن و خیلی به نفع تیمه که اگه یکیشون مصدوم شد اون یکی میتونه جاشو پرکنه

خب به هرحال باید روز بازیکن هم در نظر گرفت.

مثلا همین بازی محمودی نشان داد اون روز روزش بوده. در حالی که ممکنه بازی بعدی بد بازی کنه

محمودی و غفور هردوشون خوبن ولی ب نظرم غفور بیشتر میتونه ب تیم ملی کمک کنه.

محمودی همینجوری ک از بازیی میگذره بهتر میشه تا میرسه ب نقطه اوجش از این جا ب بعد دیگه یهو افت میکنه.ولی غفور بیشتر میتونه تو اون نقطه اوج بمونه.